Incipit{omittitur}
|
Incipit{omittitur}
|
Lectio brevis{omittitur}
|
Lectio brevis{omittitur}
|
Psalmi
Psalmus 4 [1]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus iustítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium iustítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
Gloria omittitur
|
Psalmi
Psalmus 4 [1]
4:1 Cum invocávero, exáudi me, Deus iustítiæ meæ, qui in tribulatióne me sublevásti; * miserére mei et exáudi oratiónem meam.
4:2 Viri, quoúsque estis graves corde? * Quare dilígitis vanitátem et quǽritis mendácium?
4:3 Scitóte: mirábilem facit Dóminus sanctum suum; * Dóminus exáudiet me, cum invocávero eum.
4:4 Contremíscite et nolíte peccáre, * Recogitáte in córdibus vestris, in cubílibus vestris, et obmutéscite.
4:6 Sacrificáte sacrifícia iusta, * et speráte in Dómino.
4:7 Multi dicunt: «Quis osténdet nobis bona?» * Extólle super nos lumen vultus tui, Dómine!
4:8 Dedísti lætítiam in cor meum * maiórem, quam cum abúndant trítico et vino.
4:10 In pace, simul ac decúbui, obdormísco, * quóniam tu solus, Dómine, * in securitáte me constítuis.
Gloria omittitur
|
Psalmus 90 [2]
90:1 Qui hábitat in adiutório Altíssimi, * in protectióne Dei cæli commorábitur.
90:2 Dicet Dómino: Suscéptor meus es tu, et refúgium meum: * Deus meus sperábo in eum.
90:3 Quóniam ipse liberávit me de láqueo venántium, * et a verbo áspero.
90:4 Scápulis suis obumbrábit tibi: * et sub pennis eius sperábis.
90:5 Scuto circúmdabit te véritas eius: * non timébis a timóre noctúrno,
90:6 A sagítta volánte in die, a negótio perambulánte in ténebris: * ab incúrsu, et dæmónio meridiáno.
90:7 Cadent a látere tuo mille, et decem míllia a dextris tuis: * ad te autem non appropinquábit.
90:8 Verúmtamen óculis tuis considerábis: * et retributiónem peccatórum vidébis.
90:9 Quóniam tu es, Dómine, spes mea: * Altíssimum posuísti refúgium tuum.
90:10 Non accédet ad te malum: * et flagéllum non appropinquábit tabernáculo tuo.
90:11 Quóniam Ángelis suis mandávit de te: * ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
90:12 In mánibus portábunt te: * ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum.
90:13 Super áspidem, et basilíscum ambulábis: * et conculcábis leónem et dracónem.
90:14 Quóniam in me sperávit, liberábo eum: * prótegam eum, quóniam cognóvit nomen meum.
90:15 Clamábit ad me, et ego exáudiam eum: * cum ipso sum in tribulatióne: erípiam eum et glorificábo eum.
90:16 Longitúdine diérum replébo eum: * et osténdam illi salutáre meum.
Gloria omittitur
|
Psalmus 90 [2]
90:1 Qui degis in præsídio Altíssimi, * qui sub umbra Omnipoténtis commoráris,
90:2 Dic Dómino: Refúgium meum et arx mea, * Deus meus, in quo confído.
90:3 Nam ipse liberábit te de láqueo venántium, * a peste perniciósa.
90:4 Pennis suis próteget te, * et sub alas eius confúgies:
90:5 Scutum et clípeus est fidélitas eius. * non timébis a terróre noctúrno,
90:6 A sagítta volánte in die, a peste quæ vagátur in ténebris, * a pernície quæ vastat merídie.
90:7 Cadant a letére tuo mille, et decem mília a dextris tuis: * ad te non appropinquábit.
90:8 Verúmtamen óculis tuis spectábis * et mercédem peccatórum vidébis.
90:9 Nam refúgium tuum est Dóminus, * altíssimum constituísti munímen tuum.
90:10 Non accédet ad te malum, * et plaga non appropinquábit tabernáculo tuo,
90:11 Quia Angelis suis mandávit de te, * ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
90:12 In mánibus suis portábunt te, * ne offéndas ad lápidem pedem tuum.
90:13 Super áspidem et víperam gradiéris, * conculcábis leónem et dracónem.
90:14 Quóniam mihi adhǽsit, liberábo eum; * prótegam eum, quia cognóvit nomen meum.
90:15 Invocábit me et exáudiam eum; * cum ipso ero in tribulatióne, erípiam eum et honorábo eum.
90:16 Longitúdine diérum satiábo eum, * et osténdam ei salútem meam.
Gloria omittitur
|
Psalmus 133 [3]
133:1 Ecce nunc benedícite Dóminum, * omnes servi Dómini:
133:1 Qui statis in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri.
133:2 In nóctibus extóllite manus vestras in sancta, * et benedícite Dóminum.
133:3 Benedícat te Dóminus ex Sion, * qui fecit cælum et terram.
Gloria omittitur
|
Psalmus 133 [3]
133:1 Ecce benedícite Dómino, * omnes servi Dómini;
133:2 Qui statis in domo Dómini * horis noctúrnis.
133:3 Extóllite manus vestras ad sancta * et benedícite Dómino.
133:4 Ex Sion benedícat tibi Dóminus, * qui fecit cælum et terram.
Gloria omittitur
|
Hymnus{omittitur}
|
Hymnus{omittitur}
|
Capitulum Responsorium Versus{omittitur}
|
Capitulum Responsorium Versus{omittitur}
|
Oratio {specialis}
Christus factus est pro nobis obédiens usque ad mortem, mortem autem crucis: propter quod et Deus exaltávit illum, et dedit illi nomen, quod est super omne nomen.
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
aliquantulum altius
Concéde, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui Fílii tui resurrectiónem devóta exspectatióne prævenímus; eiúsdem resurrectiónis glóriam consequámur.
Et sub silentio concluditur
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Oratio {specialis}
Christus factus est pro nobis obédiens usque ad mortem, mortem autem crucis: propter quod et Deus exaltávit illum, et dedit illi nomen, quod est super omne nomen.
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
aliquantulum altius
Concéde, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui Fílii tui resurrectiónem devóta exspectatióne prævenímus; eiúsdem resurrectiónis glóriam consequámur.
Et sub silentio concluditur
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Conclusio{omittitur}
|
Conclusio{omittitur}
|